Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Η αρχή της ομηρίας


Ο όμιλος «Interlingua Α.Ε(μαθήματα ξένων γλωσσών και υπολογιστών, ενδοεπιχειρησιακά σεμινάρια, μετάφραση και διερμηνεία) ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 από τον κύριο Προκόπη Φούσα. Η πολιτική της σχολής απέναντί μας ήταν ξεκάθαρη: για να κρατήσουμε τη θέση μας, έπρεπε οι σπουδαστές μας να αγοράζουν συνεχώς νέες ώρες διδασκαλίας και να συνεχίζουν τις σπουδές τους. Αυτό αποτελούσε την απόδειξη ότι αξίζαμε ως καθηγητές. Εκτός αυτού, η σχολή μας χρησιμοποιούσε, για να ετοιμάζουμε προγράμματα σπουδών καθώς και όλα τα τεστ για την κάθε ξένη γλώσσα. Να πούμε ότι δεν πληρωθήκαμε ποτέ γι’ αυτό; Στη συνέχεια το έργο μας δεχόταν την υπογραφή της σχολής, η οποία το έκανε κτήμα της.

Τη δεκαετία του 1990 ο όμιλος Interlingua αρχίζει να αναπτύσσεται με το σύστημα δικαιόχρησης (franchise). Συμμετέχει σε σχετικές εκθέσεις και προσλαμβάνει πωλητές, για να προσεγγίζουν πελάτες οι οποίοι αγόραζαν έναντι αδρής αμοιβής το δικαίωμα να ανοίξουν παραρτήματα Interlingua. Ο όμιλος, εκμεταλλευόμενος το έργο μας για ίδιο κέρδος, πουλούσε τα προγράμματα σπουδών που εμείς είχαμε φτιάξει.

Στα τέλη Ιουλίου 2010 η διοίκηση καλεί όλο το προσωπικό της Interlingua και ανακοινώνει την πώληση του ομίλου. Μας διαβεβαιώνει ότι και στο μέλλον θα ισχύουν οι ίδιοι όροι εργασίας για όλους. Μαζί μας ήταν παρόντα και άτομα της νέας διοίκησης. Η Interlingua πουλήθηκε σε ομάδα αποτελούμενη από άγνωστο σ’ εμάς αριθμό μελών. Το νέο της διοικητικό συμβούλιο έχει τα εξής μέλη:

  1. Γεώργιος Πετρίδης, οικονομολόγος (Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος)
  2. Σεχάντε Αντνάν, χημικός (Μέλος)
  3. Ασημίνα Παναγιωτοπούλου, ιδιωτικός υπάλληλος (Μέλος)
  4. Δημήτριος Μαστορίδης, μαθηματικός (Μέλος)

Εξ όσων γνωρίζουμε, ο βασικός μέτοχος είναι ο κύριος Νίκος Παπαδάκος, πολιτικός μηχανικός, ο οποίος (όπως αργότερα μας είπε) έδωσε και τα περισσότερα χρήματα. Ένας ακόμα μέτοχος με μικρότερο ποσοστό είναι ο κύριος Πετρίδης.

Τον Αύγουστο 2010 γίνεται η τελευταία κανονική καταβολή των δεδουλευμένων μισθών. Ένα βήμα πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές, ποιος μπορούσε να φανταστεί το Γολγοθά που μας περίμενε! Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιους από εμάς έκανε εντύπωση ότι η νέα διοίκηση του ομίλου ήταν γενικώς απούσα από το χώρο της σχολής. Ούτε ήταν παρούσα καθημερινά ούτε άφηνε να καταλάβουμε ποιος ήταν ο ρόλος του καθενός και τι σχέδια είχε για τη σχολή. Θυμόμαστε μέλος του διοικητικού προσωπικού να λέει: «Ας πάρουμε τώρα το μισθό του Ιουλίου, γιατί ποιος ξέρει τι γίνεται αύριο». Ήξερε κάτι άραγε;

Η δυσκολοθώρητη νέα διοίκηση δεν πλήρωσε τους μισθούς του Σεπτεμβρίου 2010, χωρίς να δώσει την παραμικρή εξήγηση για τη συμπεριφορά της. Στέλνουμε εσωτερικά σημειώματα απαιτώντας να μάθουμε τι συμβαίνει, αλλά μάταια. Ήταν η πρώτη φορά που μας συνέβαινε κάτι τέτοιο και δεν ξέραμε πώς να αντιδράσουμε.

Τον Οκτώβριο 2010 καλούν το προσωπικό σε συνάντηση. Μας ευχαριστούν για την κατανόηση και δεσμεύονται να μας πληρώσουν σύντομα. Στο μεταξύ, ο διευθυντής της σχολής, κύριος Κωνσταντίνος Γιώτης, κάνει συνεχώς νέες εγγραφές και σύντομα το πρόγραμμά μας είναι γεμάτο μαθήματα. Κάποιοι καθηγητές είχαν μέσο όρο 9 ώρες τη μέρα. Συνεχίζουν να μας ορίζουν ημερομηνίες πληρωμής τις οποίες δεν τηρούν, χωρίς να λένε ποιος είναι ο λόγος. Τώρα πια αρχίζουμε να διαμαρτυρόμαστε. Αυτό τους αναγκάζει να πουν ότι το υπουργείο Παιδείας στην αρχή και μετά το υπουργείο Εργασίας τους χρωστά χρήματα, αλλά λόγω κωλυμάτων δεν μπορούν να τα πάρουν. Μας ζητούν υπομονή και πίστωση χρόνου. Υποχωρούμε και τους τη δίνουμε. Η ομηρία μας έχει ήδη ξεκινήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου