Στις αρχές του 2012 επιστρέψαμε στην εργασία μας ικανοποιημένοι και με
τη ελπίδα ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Δυστυχώς όμως μας περίμεναν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Η εργοδοσία
δέχτηκε να αποπληρώσει το χρέος της προς εμάς (τόσο τους δεδουλευμένους μισθούς
όσο και για την περίοδο της επίσχεσης) με μηνιαίες συναλλαγματικές από το Νοέμβριο
2011 μέχρι και τον Οκτώβριο 2012. Από αυτές πληρώθηκαν μόνο του Νοεμβρίου και
του Δεκεμβρίου, παρά τις υποσχέσεις του διευθύνοντος συμβούλου, κυρίου Γιώργου
Πετρίδη, για εξόφληση μέχρι τις 20 Ιουνίου 2012.
Η σχολή έχει
έσοδα από μαθήματα που διοργανώνει εντός της σχολής (Ακαδημίας 98-100, πλατεία Κάνιγγος),
από ενδοεπιχειρησιακά μαθήματα στη Θεσσαλονίκη καθώς και από την πώληση σχολών τόσο
στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό (Αλβανία). Αναρωτιόμαστε λοιπόν αν όντως υπάρχει
αδυναμία φερεγγυότητας.
Μολονότι η
σύμβασή μας ανέφερε ρητά ότι θα πληρωνόμασταν τις 10 πρώτες μέρες του κάθε
μήνα, οι μισθοί από την άνοιξη και μετά καθυστερούσαν πολύ (όπως επίσης και το
δώρο του Πάσχα).
Παρά τις
υποσχέσεις που μας έδωσαν ότι θα έχουμε σχεδόν τον ίδιο αριθμό ωρών
διδασκαλίας, οι ώρες που πήραμε ήταν ελάχιστες. Να πούμε επίσης ότι οι δύο από
εμάς δεν είχαν καθόλου ώρες διδασκαλίας, με τη δικαιολογία ότι λόγω κρίσης δεν
μπορούσαν να κλείσουν μαθήματα. Οι συνάδελφοι-απεργοσπάστες, όμως, που μας
αντικατέστησαν εργάζονταν και μερικοί μάλιστα με πλήρες ωράριο. Βεβαίως για
κανέναν λόγο δε θα θέλαμε συνάδελφος να χάσει την εργασία του.
Να σημειώσουμε ότι, όπως μάθαμε, η άδεια
λειτουργίας της εταιρείας έχει λήξει από το Φεβρουάριο.
Αυτή η ζοφερή κατάσταση μας ανάγκασε να συνεχίσουμε
την επίσχεσή μας από τις 16 Ιουλίου
2012 και να ξαναβγούμε στους δρόμους, για να βρούμε το δίκιο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου