Δεύτερη συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας

Στις 31 Μάη 2011 βρεθήκαμε σε τριμελή συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας (Σταδίου 29) για δεύτερη φορά. Είχε προηγηθεί ήδη μία πρώτη στις 24/5 όπου η εργοδοσία  μας είχε δηλώσει ότι ο όμιλος δεν έχει χρήματα, αλλά θα μπορούσε να μας πληρώσει σε τρεις δόσεις με μόνη εγγύηση τις εγγραφές που θα γίνουν το Σεπτέμβρη του 2011.

Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, κύριος Γιώργος Πετρίδης, ήρθε με το δικηγόρο του, χωρίς να φέρουν, όπως και την προηγούμενη φορά, τις συμβάσεις εργασίας μας ούτε φυσικά τις συμβάσεις των καθηγητών που μας αντικατέστησαν μετά την επίσχεση εργασίας. Αντί για τις συμβάσεις προσκόμισαν λίστα με τα ονόματά μας για το έτος 2011 δηλώνοντας ότι συνεχίστηκε η συνεργασία μας  στην Interlingua μέχρι και τον Απρίλιο 2011. Από τη λίστα έλειπε το όνομα συναδέλφου καθηγήτριας η οποία εργάζεται στον όμιλο από το 1995. Ο κύριος Πετρίδης προσπάθησε να αποποιηθεί τις ευθύνες του αποδίδοντας «το λάθος» στο λογιστή, ο οποίος αυτήν την περίοδο βρίσκεται στο νοσοκομείο. Όταν του ανακοινώθηκε από τον επιθεωρητή ότι αυτά θεωρούνται παραπτώματα και ενδέχεται να τιμωρηθεί με φυλάκιση 6 μηνών, η απάντησή του ήταν ότι δεν τον ενδιαφέρει.

Όσον αφορά στα δεδουλευμένα μας, ο δικηγόρος της εργοδοσίας την προηγούμενη ημέρα της συνάντησης είχε προτείνει να πληρωθούμε σε δύο δόσεις: η πρώτη στις 20 Ιουνίου και η δεύτερη στις 20 Ιουλίου. Εμείς αρνηθήκαμε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης και η αντιπρότασή μας ήταν να μας φέρουν τουλάχιστον τα μισά χρήματα την επόμενη μέρα στην Επιθεώρηση και το υπόλοιπο ποσό να μας δοθεί στις 20 Ιουνίου. Σε διαφορετική περίπτωση θα κάναμε καταγγελία. Η εργοδοσία επέμενε να αναγνωρίζει το ποσό που δήλωσαν από την αρχή και όχι το νόμιμο που εμείς είχαμε δηλώσει. Είχε αφαιρέσει τις αργίες, τις οποίες παρανόμως δεν αναγνωρίζει. Αναγκάστηκε όμως να ανακαλέσει, όταν ο επιθεωρητής είπε ότι αυτό θεωρείται παράνομο. Σε αυτό το σημείο ο κύριος Πετρίδης άρχισε να δραματοποιεί την καθημερινή του ζωή και να περιγράφει τις οικογενειακές συμφορές που τον βρήκαν το τελευταίο διάστημα, υποσχόμενος και αυτήν τη φορά όπως και τις άλλες ότι θα έχει βρει μέρος των χρημάτων που μας χρωστάει μέχρι τις 20 Ιουνίου, χωρίς να μας εξηγήσει το πώς.

Όταν παραδώσαμε στον επιθεωρητή τις καταγγελίες μας, άρχισε να μας απειλεί ότι θα μας μηνύσει, δηλώνοντας ότι από τις αρχές Μάη 2011, με τη βοήθεια κάποιων αυτόκλητων συνδικαλιστών εκτός της επιχείρησης, αποκλείσαμε με τη βία την είσοδο της εταιρείας και απωθούσαμε όλους αυτούς που προσπαθούσαν να εισέλθουν στο χώρο της. Μοιράσαμε φυλλάδια συκοφαντικά για την εταιρεία και συμμετείχαμε σε πράξεις συκοφαντίας και διασποράς ψευδών ειδήσεων. Εισβάλαμε στα διοικητικά γραφεία της εταιρείας και στις αίθουσες διδασκαλίας με ανάρμοστο τρόπο και προκαλέσαμε πραγματικά άσχημη κατάσταση, με αποτέλεσμα να φύγει μεγάλος αριθμός σπουδαστών.

Η στάση αυτή ήταν αναμενόμενη, γιατί, όταν τα αφεντικά νοιώθουν ότι «στριμώχνονται», αρχίζουν να παίζουν το ρόλο που γνωρίζουν καλά: εκείνον της τρομοκρατίας. Αλλά και εμείς του απαντήσαμε ότι θα τον μηνύσουμε για συκοφαντική δυσφήμιση. Ούτως ή άλλως τα φυλλάδια που μοιράστηκαν έγραφαν ότι οι καθηγητές της Interlingua διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους και το σωματείο  ήταν απλώς αλληλέγγυο στον αγώνα τους.

Εκτός τούτου ο κύριος Πετρίδης είπε ότι ζει σε ένα σπίτι «χωρίς ρεύμα», γιατί του το έκοψαν για 15 ευρώ, αλλά θα βρει τα 150 ευρώ για τα παράβολα που χρειάζονται για να μας μηνύσει. Όταν του είπαμε ότι μας χρωστάει τα ένσημα του ΙΚΑ από τον Οκτώβρη του 2010, αυτός επέμενε ότι τα έχει πληρώσει, αλλά δεν έχουν περαστεί ακόμα στο σύστημα, γιατί άλλαξε η διοίκηση. Έφτασε σε σημείο να μας δηλώσει ότι ο ίδιος έκανε καταγγελία στο ΙΚΑ, για να έρθουν να ελέγξουν τα βιβλία της εταιρείας.

Συμπέρασμα: Εμείς ευθυνόμαστε για την φτώχεια του εργοδότη μας και για το  οικογενειακό του δράμα.

Ο εισαγγελέας θα έχει στα χέρια του τις καταγγελίες μας έπειτα από ένα μήνα.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους συναδέλφους καθηγητές ξένων γλωσσών του σωματείου ΒΥΡΩΝΑ, τους συναδέλφους από το Σωματείο Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΦΚ) καθώς επίσης και συλλογικότητες που μας στάθηκαν στο δίκαιο αγώνα μας από την πρώτη στιγμή.

Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι να δικαιωθούμε.