Ενημέρωση

Κείμενο που διαβάσαμε την Κυριακή 25 Νοέμβρη 2012 στην Επιτροπή Αγώνα και Αλληλεγγύης Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, που δημιουργήθηκε από εργαζομένους (kladiki.epitropi.agwna@gmail.com)

Συνάδελφοι, η υπόθεσή μας, η υπόθεση «Interlingua», έχει άμεση σχέση με τη συγκέντρωση αυτή.

Είμαστε έξι καθηγητές και καθηγήτριες ξένων γλωσσών. Θα θέλαμε να σας πούμε με λίγα λόγια το ιστορικό της υπόθεσής μας. Ο όμιλος «Interlingua Α.Ε.» ασχολείται με μαθήματα ξένων γλωσσών και υπολογιστών, με ενδοεπιχειρησιακά σεμινάρια, μετάφραση και διερμηνεία. Ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 από τον κύριο Προκόπη Φούσα και τη δεκαετία του 1990 αρχίζει να αναπτύσσεται με το σύστημα δικαιόχρησης (franchise). Συμμετέχει σε σχετικές εκθέσεις και προσλαμβάνει πωλητές, για να προσεγγίζουν πελάτες οι οποίοι αγόραζαν έναντι αδρής αμοιβής το δικαίωμα να ανοίξουν παραρτήματα Interlingua. Ο όμιλος στην ουσία πουλούσε τα προγράμματα σπουδών που εμείς είχαμε φτιάξει.

Στα τέλη Ιουλίου 2010 η διοίκηση καλεί όλο το προσωπικό της Interlingua και ανακοινώνει την πώληση του ομίλου. Μας διαβεβαιώνει ότι και στο μέλλον θα ισχύουν οι ίδιοι όροι εργασίας για όλους. Παρόντα ήταν και κάποια από τα μέλη της νέας διοίκησης. Απ’ ό,τι ξέρουμε, ο βασικός μέτοχος είναι ο κύριος Νίκος Παπαδάκος, πολιτικός μηχανικός, ο οποίος (όπως αργότερα μας είπε) έδωσε και τα περισσότερα χρήματα. Ένας ακόμα μέτοχος με μικρότερο ποσοστό είναι ο διευθύνων σύμβουλος, κύριος Γιώργος Πετρίδης.

Από το Σεπτέμβριο 2010 η νέα διοίκηση σταματάει να πληρώνει τους μισθούς, χωρίς να δίνει την παραμικρή εξήγηση για τη συμπεριφορά της. Κάποιοι αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Τον Οκτώβριο 2010 καλούν το προσωπικό σε συνάντηση. Μας ευχαριστούν για την κατανόηση και δεσμεύονται να μας πληρώσουν σύντομα. Στο μεταξύ, ο διευθυντής της σχολής, κύριος Κωνσταντίνος Γιώτης, κάνει συνεχώς νέες εγγραφές και σύντομα το πρόγραμμά μας είναι γεμάτο μαθήματα. Κάποιοι καθηγητές είχαν μέσο όρο 9 ώρες τη μέρα. Συνεχίζουν να μας ορίζουν ημερομηνίες πληρωμής τις οποίες δεν τηρούν, χωρίς να λένε ποιος είναι ο λόγος. Τώρα πια έχουν γίνει περισσότερες οι φωνές διαμαρτυρίας. Αυτό τους αναγκάζει να πουν ότι το υπουργείο Παιδείας στην αρχή και μετά το υπουργείο Εργασίας τους χρωστά χρήματα, αλλά λόγω κωλυμάτων δεν μπορούν να τα πάρουν. Μας ζητούν υπομονή και πίστωση χρόνου. Υποχωρούμε και τους τη δίνουμε.

Το Νοέμβριο 2010 μας δίνουν ένα ποσό ως έναντι και μας ζητάνε να μείνουμε, γιατί εμείς γνωρίζουμε τα προγράμματα και το σύστημα. Μας έχουν ανάγκη. Πρέπει να βοηθήσουμε για το καλό της σχολής. Το Δεκέμβριο 2010 μας ανακοινώνουν ότι το ζήτημα τακτοποιήθηκε. Σε 15 μέρες θα έχουν την επιταγή και θα πληρωθούμε. Για μία ακόμα φορά ορίζουν ημερομηνία καταβολής και μετά εξαφανίζονται. Μας δίνουν έναντι 200 ευρώ και δεν πληρώνουν το δώρο Χριστουγέννων. Δεν πληρώνουν τις εισφορές στο ΙΚΑ. Κινδυνεύουμε να μείνουμε χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εμείς και τα προστατευόμενα μέλη.

Στη συνέχεια αλλάζουν στάση απέναντί μας και μας λένε ότι αυτό είναι το καθεστώς και αν δεν μας αρέσει να φύγουμε. Ήδη μας χρωστάνε πολλά χρήματα. Απαξιώνουν το σωματείο μας λέγοντας ότι αν απευθυνθούμε εκεί δεν θα πετύχουμε τίποτα. Μας τρομοκρατούν με απόλυση και δια στόματος του διευθυντή σπουδών μας απειλούν ότι αν πάμε στην επιθεώρηση εργασίας θα την πληρώσουμε εμείς. Προφανώς εννοούσαν την ανεργία.

Το Μάρτιο μας ανακοινώνουν ότι δεν θα μας πληρώσουν τις αργίες και θα αλλάξουν οι όροι εργασίας. Αν δεν τους δεχτούμε να φύγουμε. Μας χρωστάνε μισθούς μηνών. Γνωρίζουν ότι είναι αδύνατον να βρούμε δουλειά στα μέσα της σχολικής χρονιάς. Είμαστε δέσμιοι.

Μια μικρή παρένθεση. Δεν είναι η πρώτη φορά που η αλυσίδα φροντιστηρίων Interlingua δρα αντεργατικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παράρτημα της επιχείρησης στη Νέα Σμύρνη, την οποία ο ιδιοκτήτης έκλεισε αιφνιδίως (καλοκαίρι 2009), ενόσω οι εργαζόμενοι είχαν προσφύγει στην Επιθεώρηση Εργασίας προκειμένου να διεκδικήσουν δεδουλευμένες αποδοχές και παρά το ότι έχουν επιδικαστεί σε βάρος του χρηματικά ποσά από αγωγές για μη καταβολή μισθών και έχει καταδικαστεί ποινικά, ο ίδιος παραμένει άφαντος.

Στις 14 Απριλίου 2012 εμείς οι έξι αναγκαζόμαστε να προβούμε σε επίσχεση εργασίας. Από τότε μέχρι σήμερα βρισκόμαστε σε αγώνα για να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας.

Οι ενέργειες που έχουμε κάνει είναι:

• Ανακοινώσεις στο διαδίκτυο
• Δύο τριμερείς συναντήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας
• Πάνω από δέκα παρεμβάσεις στην έδρα της επιχείρησης
• Συνέντευξη «Στο Κόκκινο»
• Κατάθεση επίκαιρης ερώτησης στη Βουλή
• Τριμερής συνάντησης στο Υπουργείο Εργασίας
• Δημιουργία ιστολογίου
• Τις προσεχείς εβδομάδες θα γίνει και δεύτερη συνάντηση στο Υπουργείο Εργασίας.

Από την αρχή του αγώνα βρέθηκαν στο πλευρό μας:

• Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής «Ο Βύρων» με τις δύο παρατάξεις του, Ενωτική Πρωτοβουλία και ΑΣΚ
• Ο ΣΕΦΚ
• Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ)
• Το Σωματείο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων (ΣΩΒΑ)
• Η εργατική εφημερίδα «Δράση»
• Ο Σύλλογος Μεταφραστών, Επιμελητών, Διορθωτών

Η εργοδοσία βρέθηκε με σωρεία παραβάσεων:

• Μη καταβολή δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων
• Απόκρυψη εργαζομένων από τις καταστάσεις μισθοδοσίας
• Καθυστέρηση στην τακτοποίηση θεμάτων του ΙΚΑ
• Μη ανανέωση της άδειας λειτουργίας της σχολής
• Συστέγαση διάφορων σχολών στο ίδιο κτήριο τις ίδιες ώρες

Τι έχουμε πετύχει μέχρι στιγμής:

• Έχουμε πληρωθεί ένα μεγάλο μέρος των δεδουλευμένων και των χρημάτων της επίσχεσης.
• Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο 2012 επιστρέψαμε στη σχολή με τους ίδιους όρους. Δυστυχώς όμως η στάση της εργοδοσίας μας ανάγκασε να συνεχίσουμε την επίσχεση.
• Συνειδητοποιήσαμε ότι το πρόβλημά μας δεν είναι ατομικό˙ είναι κάτι που σήμερα αφορά όλους τους εργαζομένους.

Σήμερα καταργούνται όλα τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αγώνες μέσα στους αιώνες, ώστε  να σωθούν οι τράπεζες και να μη χάσουν τα κέρδη τους τα αφεντικά. Οι εργασιακές σχέσεις και οι συμβάσεις έχουν καταλυθεί και μας έχουν επιβάλει να ζούμε σε συνθήκες μεσαιωνικού καθεστώτος, με μισθούς πείνας χωρίς δικαιώματα. Σημειωτέον δε ότι το ψευδοσωματείο Europalso υπέγραψε μια κατάπτυστη σύμβαση με αποδοχές 3,52 ευρώ την ώρα με την δικαιολογία ότι η κρίση έχει ωθήσει πολλούς φροντιστηριούχους να κλείσουν τα μαγαζάκια τους. Εμείς όμως γνωρίζουμε ότι όλοι αυτοί που δηλώνουν μικρά ή μεγάλα αφεντικά το μόνο που θέλουν είναι να μη χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα κέρδη τους και θέλουν να το πετύχουν στις πλάτες  μας. Μας θεωρούν αναλώσιμους και πειραματόζωα, ώστε να εφαρμόσουν παρόμοιες συνθήκες εργασίας και σε άλλους εργασιακούς χώρους.

Κράτος και αφεντικά, σε συνεργασία με το γραφειοκρατικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΟΙΕΛΕ, προωθούν την εκμετάλλευση και την ανεργία και μας θέλουν υποταγμένους, ώστε να εφαρμόζουν τα σχέδιά τους. Αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς και παρουσιάζονται ως γνώστες και ειδήμονες της διαχείρισης της ζωής μας. Το Κράτος, με τις δυνάμεις βίας και τους θεσμούς, ποινικοποιεί  οποιαδήποτε αντίσταση και καταστέλλει τους κοινωνικούς αγώνες. Μας φοβούνται γιατί είμαστε οι πολλοί και γνωρίζουν ότι οι «αυτοκρατορίες» έχουν ημερομηνία λήξης.

Γι’ αυτό σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργήσουμε τις δικές μας δομές, να αυτοοργανωθούμε μέσα από σωματεία βάσης και επιτροπές αλληλεγγύης, με εργατικές συλλογικότητες στους χώρους εργασίας, ώστε να αποδείξουμε στα αφεντικά ότι εμείς είμαστε το εργατικό δυναμικό και δεν τους έχουμε ανάγκη.

Ο αγώνα μας στην Interlingua έχει αρχίσει εδώ και δύο χρόνια. Θέλουν να μας κουράσουν, να μας εξαντλήσουν ώστε να δεχτούμε τους όρους που μας έχουν επιβάλει. Να δουλεύουμε εθελοντικά, να είμαστε επαίτες των δεδουλευμένων μας, έρμαια στις ορέξεις τους. Εμείς δε θέλουμε να είμαστε επαίτες των δεδουλευμένων μας. Γι’ αυτό η στάση μας θα είναι αδιάλλακτη και μαχητική. Θα μας βρίσκουν καθημερινά απέναντί τους.

Καλούμε όλους τους εργαζομένους στο χώρο της εκπαίδευσης και όχι μόνο να μας στηρίξουν στην κλιμάκωση του αγώνα μας.